Verslag reis Noorwegen 2012

Met 7 nordicwalkers (Ada, Louis, Paulien, Jeanne, Peter, Edwin en Els) gingen wij op pad naar Noorwegen. Een aantal van de groep vertokken op zondag en de anderen op maandag. Maandagavond ( na een middag met alleen maar regen) kwamen wij elkaar tegen op een prachtige natuurcamping in Noord Jutland (Denemarken), waar wij overnachtten in 2 hutten. Het was erg rustig op de camping, dus wij konden uitgebreid gebruik maken van de algemene zitkamer, waar wij ook heerlijk gegeten (pizza’s en een heerlijke salade van Ada) en gedronken hebben. De volgende ochtend namen wij de boot van Hirsthals naar Larvik, het was een prachtige tocht, zonnig maar wel met veel wind. Om 17.00 uur reden wij van de boot op Noorse bodem. Iedereen reed apart naar de Stavn Camping, waar Marianne en Sabine ons zouden verwelkomen met een warme maaltijd. Na ruim drie uur rijden, kwam de camping in zicht en werden wij hartelijk welkom geheten! Wij hadden gelukkig veel wijn meegenomen, dus die kwam direct op tafel! In Noorwegen is de wijn belachelijk duur en kun je het niet overal kopen. Dat was weer een heerlijke en gezellige maaltijd! Het was natuurlijk wat later geworden en we gingen de hut en het campingplekje eens bekijken. De hut was net een grootmoederhuisje, heel knus met drie slaapkamers. Ada, Paulien en Louis moesten zelfs door de slaapkamer van Jeanne en Peter om naar het toilet te kunnen. Maar dat ging allemaal prima!

Edwin en Els stonden dus om 12 uur ’s nachts nog hun tent op te zetten. Eén voordeel het was nog lekker licht en het was droog! Elke ochtend kregen we vers brood in hut nummer 10 (waar de 5 nordicwalkers sliepen), Ada zette al vroeg de oven aan en als wij dan binnenkwamen, rook je dat heerlijke afgebakken brood! Elke dag hebben wij een tocht gemaakt. En elke dag hebben wij heerlijk gegeten en gedronken (we hadden gelukkig voldoende wijn en bier meegenomen vanuit Nederland).

Wel erg hilarisch als je met z’n zevenen boodschappen gaat doen in een bijna lege supermarkt en dan met een uitpuilende kar bij de kassa staat. Iedereen wilde wel iets wat hij of zij lekker vond.

De eerste dag hebben wij een kleine tocht gemaakt hoog in de bergen (Venelli) , deze tocht hebben wij leren moeraslopen. Dat is snel lopen met opgetrokken benen. Doe je de stappen te langzaam, dan voel je het langzamerhand wat natter worden in je schoen. Ook moesten wij over stromende riviertjes komen, waar een aantal stenen uitstaken, zodat je de grootste kans had om droog over te komen (ook dit lukte helaas niet altijd). We hebben heel wat afgelachen. Deze eerste tocht hadden wij onze stokken niet meegenomen, nou de volgende wel hoor! In het Hemsedal, een dal verder , dan de camping, gingen wij eerst koffie met gebak nuttigen bij een Nederlands bakkersechtpaar. Echt leuk om te zien, wat deze mensen van hun bakkerij/koffieroom gemaakt hadden. De taartjes waren erg lekker. We hebben gelijk brood meegenomen voor Marianne en Sabine, want het was wel 70km rijden. Dan de tocht naar de top van de Storhovda (1075m) met uitzicht op andere bergen en prachtige meren. We zouden eigenlijk gelijk weer teruggaan naar beneden, omdat het nog te drassig zou zijn om de rondwandeling te doen. Nou, dat hebben wij even uitgeprobeerd! Na wat moerassig gebied (waar wij al voor geoefend hadden) en klimmen en dalingen, kwamen wij halverwege, waar wij dachten dat het pad evenwijdig aan de weg glooiend zou lopen. Niet dus. Na wederom klimmen en dalen en genieten van een prachtig uitzicht op een waterval (en vergeet het volgen van de blauwe stippen niet), kwamen wij nogal vermoeid aan bij de auto’s. Een tocht van zo’n 10 kilometer duurt in de bergen ongeveer 6 uur. Gelukkig hadden wij voldoende eten en drinken bij ons. Sporen en uitwerpselen van Elanden hebben wij wel gezien, maar die grote beesten helaas niet. Op de camping aangekomen, gingen wij heerlijk BBQ-en. Wat een heerlijk vlees en verrukkelijke vis hebben ze toch in Noorwegen! En wat konden de dames van het huisje toch heerlijke salades maken.

Na een koude nacht (Els lag met kleding aan in de slaapzak plus een extra slaapzak erbovenop) starten wij weer met heerlijk vers brood, de lunch werd weer gemaakt en de waterflesjes gevuld. We gingen een hoge bergtop beklimmen, de Haglebunatten (1297m). Nou, dat was zeker een hoge bergtop om te beklimmen. In één stuk door klimmen (446m) over rotsen, rivieren en langs de sneeuw, het was met het tochtje wel. Boven werd het kaler, maar ook winderiger. Had je net je jas uitgedaan, omdat het zo warm was, kon hij gelijk weer aan. Maar wat een uitzicht! We keken over een skigebied met een kleine helling en veel langlaufmogelijkheden. En in de verte zagen wij hogere bergen met sneeuw op de toppen. De daling was dus ook best wel heftig, constant naar beneden. Op de terugweg met de auto namen wij een soort grindpad, die ons naar beneden bracht tot vlak achter de camping. Halverwege zijn wij ook even gestopt om de te kijken , waar de camping lag, erg leuk om het van bovenaf te zien! ’s Avonds natuurlijk weer heerlijk gegeten en gedronken.

De nachten werden weer warmer en de volgende dag regende het en was het zwaarbewolkt. We zijn toch gaan lopen, een rondje om de golfbaan van Nesbyen met als traktatie koffie met gebak in het restaurant van de golfbaan. Het ging steeds harder regenen, dus wij hebben daar een tijd gezeten. Het was een korte wandeling in een skigebiedje en we eindigden gelukkig droog bij de auto. Wat hebben wij ’s avonds weer heerlijk gegeten! De laatste dag wilden wij nog een mooie tocht maken naar een top van de Likkistefeljet met een mooi uitzicht. Eerst weer over de brug rijden, waar maar net auto’s overheen kunnen rijden zo smal! Daarna met de tolweg (60 kronen per auto) naar de plek, waar wij startten met de tocht. O,o, weer regenval. En de eerste stappen in de greppel, weer een natte voet! Toch hebben wij doorgezet en na moerassen en riviertjes zijn wij toch aangekomen op de top (onze doel). Daar hebben wij de heerlijke koek gegeten, die Sabine en Marianne voor ons gemaakt hadden! Met uitzicht op een soort tunnelview, waar een gletsjer vroeger was geweest, echt heel erg mooi! We besloten om toch door telopen tot een bepaald punt en daar de verharde weg te zoeken. Na weer wat moerassen en snelstromende riviertjes kwamen wij op het punt aan van de splitsing naar de weg. Gelukkig was dit een soort pad, dus ging het redelijk makkelijk (op die brede rivier na dan).

In de stromende regen liepen wij via het verharde pad nog zo’n 2km naar de auto’s. Wat hadden wij die BBQ weer verdiend die avond! Als toetje hadden de “Noorse” dames nog heerlijke wafels voor ons gemaakt met jam en zure room, Mmmmmmmmmmmmmmm.

Maandagochtend verlieten wij allemaal de camping. Ada kon meerijden naar het vliegveld met Marianne en Sabine (de ouders van Marianne kwamen daar aan), Louis en Paulien gingen direct weer naar de boot in Larvik, Jeanne en Peter gingen nog een paar dagen naar Oslo en Edwin en Els reden richting Zweden. Een heerlijke wandelvakantie!